مجارستان
در اروپای شرقی ، شماره دفاعی کمی متفاوت است. تیم ملی مجارستان با هدایت Gusztáv Sebes از سیستم 2–3–5 به 3-2–5 تغییر یافت. بنابراین تعداد دفاع 2 تا 4 از راست به چپ بود و در نتیجه دفاع راست (2) ، دفاع میانی (3) و دفاع چپ (4) ساخته شد. از آنجا که مفهوم پشت چهار تخت ، عدد (5) به مرکز دیگر تبدیل شده است.
آرژانتین
آرژانتین سیستم شماره گذاری خود را مستقل از بقیه جهان توسعه داد. این امر به این دلیل بود که تا دهه 1960 فوتبال آرژانتین کم و بیش از تحولات مربیان انگلیسی ، ایتالیایی و مجارستانی منزوی بود ، به دلیل محدودیت های فن آوری در آن زمان در ارتباطات و سفر با اروپا ، کمبود اطلاعات در رابطه با اخبار ، عدم آگاهی و / یا علاقه به آخرین نوآوری ها ، و ملی گرایی قوی که توسط Asociación del Fútbol Argentino ترویج می شود (به عنوان مثال ، در آن زمان بازی آرژانتینی ها در اروپا از بازی در تیم ملی آرژانتین ممنوع بود).
اولین سازند مورد استفاده در فوتبال آرژانتین 2–3–5 بود و تا دهه 60 ، این تنها سازمانی بود که توسط باشگاه های آرژانتین و تیم ملی فوتبال آرژانتین استفاده می شد ، فقط در موارد بسیار کمی مانند La Máquina از ریور پلایت از " دهه 40 که 3–2–2–3 استفاده می شد. در اواسط دهه 1960 در تیم ملی بود که آرژانتین با پیروزی در سه گانه کوپا لیبرتادورس (1968 ، 1969 ، 1970) با استفاده از 4–4–2 ، فوتبال آرژانتین سرانجام تشكیلات مدرن را در مقیاس اصلی به تصویب رساند و در آن سوی اقیانوس اطلس با همتایان خود مقابله كرد.
در حالی که شکل گیری اصلی 2–3–5 از همان سیستم شماره گذاری که در سال 1928 توسط باشگاه های انگلیسی دیکته شده بود استفاده می کرد ، تغییرات بعدی به طور مستقل توسعه یافتند.
شکل اساسی برای درک سیستم اعداد آرژانتین ، شکل 4–3–3 است ، مانند آنچه توسط مربی سزار منوتی استفاده شد و باعث شد آرژانتین در جام جهانی 1978 به پیروزی برسد ، تعداد بازیکنان به کار رفته عبارتند از:
1 دروازه بان
2 برگشت راست
6 اولین مرکز برگشت / رفتگر
4 مرکز برگشت / درپوش
3 برگشت چپ
8 هافبک راست
5 هافبک دفاعی مرکزی
10 مهاجم
7 راست وینگر
9 مرکز
11 وینگر چپ
یک کارت زرد توسط داور نشان داده می شود که نشان می دهد بازیکن به طور رسمی احتیاط شده است. اطلاعات بازیکن سپس توسط داور در یک دفترچه یادداشت کوچک ثبت می شود. بنابراین احتیاط به عنوان "رزرو" نیز شناخته می شود. بازیکنی که اخطار داده شده است ممکن است به بازی خود در بازی ادامه دهد. با این حال ، بازیکنی که در مسابقه احتیاط دوم را دریافت می کند ، اخراج می شود (دوباره کارت زرد نشان داده می شود ، و سپس یک کارت قرمز). قانون 12 قوانین بازی انواع تخلفات و رفتارهای نادرست را ذکر کرده است که ممکن است باعث احتیاط شود. در صورت انجام تخلفات زیر بازیکنان اخطار داده می شوند و کارت زرد نشان می دهند:
رفتار غیر ورزشی (بازی ناپاک ، شبیه سازی و انکار یک فرصت آشکار برای گنی توسط خطایی که تلاشی برای بازی توپ بود و داور یک ضربه پنالتی به او اعطا می کرد)
اختلاف نظر با گفتار یا عمل
نقض مداوم قوانین بازی
تأخیر در شروع مجدد بازی
عدم رعایت فاصله مورد نیاز هنگام شروع مجدد بازی با ضربه کرنر ، پرتاب یا ضربه آزاد
ورود یا ورود مجدد به زمین بازی بدون اجازه داور
ترک عمدی زمین بازی بدون اجازه داور
همچنین دو تخلف وجود دارد که در مسابقات با استفاده از سیستم Video Assistant Referee اعمال می شود:
ورود به منطقه بررسی داور
استفاده بیش از حد از سیگنال 'بررسی' (صفحه تلویزیون)
آنچه رفتارهای غیر قابل احتیاط اخطار دهنده را تشکیل می دهد ، به طور کلی به صلاح دید داور است ، اگرچه تفسیرها و دستورالعمل هایی که با قوانین همراه هستند ، تعدادی از مثالها را ذکر می کنند. خطاهایی که بی پروا مرتکب می شوند یا خطاهایی که به قصد شکستن یک حمله امیدوار کننده مرتکب می شوند نیز رفتار غیر ورزشی محسوب می شوند و با کارت زرد مجازات می شوند. خطاهایی که با زور بیش از حد مرتکب می شوند ، یا عمداً متعهد می شوند که یک فرصت گنی واضح برای بازیکن خطا شده (یعنی خطای حرفه ای) را نداشته باشند، مجازات کارت قرمز است.
درباره این سایت